Ragbi se nakon 92 godine i Igara u Parizu 1924, vraća na program Olimpijskih sportova u Rio de Žaneiru 2016. Prvu ragbi utakmicu koja je odigrana u Parizu 1900. sudio Pjer de Kuberten, tvorac modernih Olimpijskih igara.
Istorijski gledano, početak ragbi sporta vremenski se vezuje za 1823. godinu. Gradić Ragbi u grofoviji Varvik (Warwick) u Srednjoj Engleskoj, u to vreme (Viktorijansko doba) je bio poznat po vrlo jakoj školi – koledžu. Pored dobijanja akademskih zvanja, u toj školi su se kod mladih razvijale i različite sportske aktivnosti. Mnogi roditelji koji su želeli da svoju decu što više obrazuju, slali su ih upravo u tu školu. Jedan od đaka te škole bio je i Viliam Veb Elis (William Webb Ellis). Njegovo ime je ušlo u istoriju ragbi sporta, kao pokretača-osnivača modernog ragbi sporta.
Viliam Veb Elis je rođen 24. novembra 1806. godine u Salfordu – Mančester. Pošto mu je otac rano umro, majka ga šalje 1816. u gradić Ragbi da tamo završi školu. U jesen 1823. za vreme sportskih aktivnosti, u jednoj igri sa loptom, uzeo je loptu u svoje ruke i potrčao ka protivničkoj liniji poentiranja.
Element igre, u kojoj se trči i nosi lopta u rukama, i gde se poentiranje ostvaruje spuštanjem lopte na teren, u oivičenom prostoru bio je sasvim nov. U to vreme lopta je smela samo da se gura, bilo nogama, bilo rukama, ali nije smela da se nosi. To što je Viliam Veb Elis uzeo loptu u ruke, nije ni najmanje zbunilo njegove protivnike, nego su obaranjem pokušali da ga zaustave. Engleska konzervativna publika je prihvatila ovu novost, i tog momenta se može reći da je započeta istorija ragbija.
Srbija u svetu ragbija
Dok je u celoj Evropi besneo I svetski rat, Srpsko Potporno Društvo je uz pomoć Vlade Kraljevine Srbije donelo odluku da jedan broj dece koja je zajedno sa Srpskom Vojskom preko Albanije došla u Grčku, pošalje na oporavak i školovanje u Veliku Britaniju i Francusku. Tako je prva grupa od desetoro srpske dece, već u junu mesecu 1916. godine došlo sa Krfa u Edinburg (Škotska) gde su smešteni u Džordž Heriots školu (George Heriots School) koja im je bila dom naredne tri godine. Ukupno ih je u školi Džordž Heriots bilo 25-orica. Ova grupa mladih ljudi odmah je postala omiljena u Edinburgu, a u školi su ostavili dubok trag. Dečaci iz Srbije su imali od 13 do 18 godina i ostali su u Edinburgu do 1919. godine.
Vrlo brzo po dolasku u Edinburg oni se upoznaju sa ragbijem i počinju da treniraju. Pokazalo se da su vrlo talentovani, tako da su skoro svi igrali za školske ekipe. Najbolji je bio Toma Tomić iz Leskovca koji je izborio mesto u prvoj školskoj ekipi.
Prvi ragbi tim iz Srbije
Prva Srpska Ragbi XV Ekipa George Heriots School
Stoje (s leva na desno): Lazović, Deretić, Kovačević, Škot Kold, Upravnik Marković, Molerović, Savić, Osmanbegović
Sede: Marjanović, Dulkanović, Pavlović, Tomić (Kapiten ekipe), Ilić, Milosavljević, Stanković
Čuče: Maletić, Tutunović
Upravo ovi momci su 11. aprila 1918. godine u Edinburgu pred oko 10.000 gledalaca odigrali prvu međunarodnu utakmicu pod imenom ’Srbija protiv selekcije Britanskih dominiona’. Ostvarena je prva pobeda naših momaka od 8:3.
Ragi na OI
Ragbi se prvi put pojavio na Olimpijskim Igrama 1900. u Parizu i sve do 1924. je bio na programu Igara kada se ukida sve do Rio de Žaneira 2016. godine. Zanimljivo je da je prvu ragbi utakmicu koja je odigrana u Parizu 1900. sudio Pjer de Kuberten, tvorac modernih Olimpijskih igara.
Format takmičenja na OI je turnir u muškoj i ženskoj konkurenciju na kome učestvuje po 12 ekipa.