Prvi vaterpolisti su plutali na podlogama koji su zamenjivali konje, a loptu su udarali palicama. To ga je učinilo veoma sličnim igri polo, pa je tako i dobio ime water – polo. U početku su fizički obračuni među igračima su bili uobičajeni, čak i očekivani, a vaterpolo je spadao u red najnapornijih sportova, a 1897. godine su formulisana i prva pravila usmerena ka smanjenju nasilja među igračima.
Vaterpolo se razvijao paralelno u Evropi i SAD-u, ali u početku kao dva različita sporta. Na kraju je širom sveta prihvaćen evropski način igre, kao brži i manje nasilan i to je igra koju danas znamo kao vaterpolo. Igra se sa 7 igrača u svakom timu, četiri četvrtine – svaka u trajanju od 8 minuta.
Vaterpolo se na Igrama prvi put pojavljuje u Parizu 1900. godine, i od tada je, sa izuzetkom 1904. godine, bio na programu svih Igara.
Do sada su mađari imali najuspešnije timove, a u periodu 1928-1980. godine, osvojili su medalju na svim Igrama, dok su od 1932-1976, osvojili 6 od ukupno 10 zlatnih medalja. 2000. godine u Sidneju, mađari su se vratili na tron, osvajanjem sedme zlatne medalje na OI.
2000. godine je ženski vaterpolo imao svoje prvo pojavljivanje na Igrama. Vaterpolo je uz plivanje, skokove u vodu i sinhrono plivanje u zajedničkoj federaciji – Svetska plivačka federacija.
