Između 1896 i 1924. godine je razvijeno ono što danas znamo kao sportsku gimnastiku, a među disciplinama koje su vremenom odbačene je bilo i dizanje stena i plivanje.
Sportska gimnastika
Stari Grci su verovali da je gimnastika najbolji način da se postigne savršen balans tela i uma odnosno da je balans tela i uma moguće postići jedino kada su fizičke vežbe povezane sa intelektualnom aktivnošću. Još Platon, Aristotel i Homer su isticali osnažujuće kvalitete gimnastičkih aktivnosti.
Moderna gimanstika je nastala krajem 19. veka. Pojam “Sportska gimnastika” je takođe nastao početkom 19. veka kako bi se odvojio stil vežbanja koji je podrazumevao slobodne pokrete od tehnika korišćenih u vojnim vežbama.
Prva gimnastička takmičenja su organizovana u školama i atletskim klubovima širom Evrope tokom 19. veka, pa ni prve Olimpijske igre modernog doba nisu prošle bez nastupa gimanstičara.
Između 1896 i 1924. godine je razvijeno ono što danas znamo kao sportsku gimnastiku, a među disciplinama koje su vremenom odbačene je bilo i dizanje stena i plivanje.
Na svom početku, mnogi gimnastičari su imali dobru osnovu u baletu, a svoj vrhunac su dostizali oko 20 godine života. Veliki uspeh i perfect ten Nađe Komaneči na Igrama u Montrealu 1976, kada je imala 14 godina, najavio je eru mladih šampionki, treniranih za gimnastičarke od najranijeg detinjstva. Kasnije je, kako bi se sprečilo pomeranje te granice u još mlađe kategorije, uvedeno pravilo da takmičari na olimpijskim igrama ne mogu biti mlađi od 16 godina.
Temelji današnjeg programa sportske gimanstike na Igrama su postavljeni 1924. u Parizu kada su organizovana prva takmičenja u individualnoj i ekipnoj muškoj konkurenciji. Od 1928. u Amsterdamu i žene nastupaju u sportskoj gimnastici na Igrama, ali je tek 1960. godine u Rimu program utvrđen na današnjih 6 disciplina.
Ovim sportom su od 1952. godine dominirali sportisti iz bivšeg Sovjetsko saveza, sve do 2008. u Pekingu kada su se kineski sportisti najviše puta popeli na pobedničko postolje.
Ritmička gimnastika
Svetska gimnastička federacija je priznala ritmičku gimnastiku kao zvničnu/izdvojenu disciplinu tek 1963. godine, a godinu dana kasnije je organizovano i prvo međunarodno takmičenje u Budimpešti. Prvi takmičari iz Sjedinjenih država su se prijavili za takmičenje 1973. godine, i ovaj sport je polako izlazio iz senke sportske gimnastike da bi 1984. godine u Los Anđelesu postao stalni član porodice Olimpijskih sportova.
Do Barselone 1992. godine na programu su bila isključivo individualna takmičenja, a ekipna su na program uvrštena 1996. u Atlanti.
Ritmička gimnastika je isključivo ženski sport i ima pet disciplina:
- čunjevi
- lopta
- traka
- obruč
- višeboj
Trambulina
Prve moderne trambuline su napravili Džordž Nisen i Lari Grisvold oko 1934. godine na Univezitetu u Ajovi. U početku su korišćene za savladavanje akrobatskih veština, kao priprema astronauta za let u svemir, za pripreme skakača u vodu, gimnastičara ili freestyle skijaša. Nije prošlo mnogo vremena kada je postala popularna zbog osećaja i mogućnosti za zabavu koje pruža i postala sport za sebe.
Svoj olimpijski debi je imala na Igrama u Sidneju 2000. godine, a takmičili su se, u odvojenim konkurencijama, i muškarci i žene.
